ولوله در شهر ۱

یكی ازتهمت های تكراری كه در جمهوری اسلامی ازطرف مقامات رسمی و غیر رسمی به جامعۀ بهائی وارد می شود، ارتباط سیاسی امر بهائی با اسرائیل و صهیونیسم علیه مسلمانان است. در تعالیم و همچنین در تاریخ دیانت بهائی و نیز در تاریخ مربوط به تشكیل دولت اسرائیل شواهد و مداركی وجود دارد كه تهمت مزبور را نفی می كند. یكی ازآن اسناد در زیر جهت اطّلاع هموطنان عزیزآورده شده است. تمنّا آنكه ملّت عزیز ایران آن را عمیقاً بررسی فرمایند تا بدانند چرا مخالفین بی انصاف و نامهربان بهائیان، ازجمله جام جم، ازارائه چنین اسنادی در ویژه نامۀ ایّام خود اباء بل ترس و واهمه دارند.

موضع اهل بهاء نسبت به اسرائیل

عین پاسخ حضرت شوقی ربّانی را در جواب نامۀ رئیس كمیسیون مخصوص سازمان ملل متّحد در قضیّۀ فلسطین، می آورد تا هموطنان عزیزمتوجّه شوند كه ردّیّه نویسان عمداً حقایق را تحریف و مستور می دارند و اگر نقل قولی هم كنند ناقص، و حتّی محرّف، نقل می كنند تا اذهان را نسبت به امر بهائی و جامعه آن مخدوش كنند و بهائیان را دشمن مسلمین بنمایانند حال آنكه نصوص صریحه این متن، اعظم دلیل بطلان ترهّات مكذّبین است. و اینان علی رغم داشتن منابع بهائی عمداً عین تمام نصوص دربارۀ یك قضیه را ارائه نمی كنند تا آنطور كه نقشه دارند و توهّم نموده اند، عمل كنند. عین نامه ولیّ محبوب امر بهائی چنین است:[i]

رئیس كمیسیون مخصوص سازمان ملل متّحداز ساحت امنع حضرت ولیّ امرالله اَرواحُنا فِداه تقاضا نمود كه منافع دیانتی بهائیان در فلسطین برای ایشان شرح و بیان گردد. در جواب تقاضای مذكور توقیع مبارك ذیل صادرشده است. مورخ سپتمبر 1947.

آقای امیل سندراستوم رئیس كمیسیون مخصوص سازمان ملل متّحد در قضیّۀ فلسطین؛
جناب رئیس، مرقومۀ شریفۀ شما مورخ 9 جولای واصل و خوشوقتم از اینكه فرصتی دست داده تامختصری در خصوص ارتباط دیانت بهائی با فلسطین و نظریّۀ ما نسبت به تغیراتی كه ممكن است در اوضاع آینده این اراضی مقدّسه و مُتَنازِعٌ فیه روی دهد، به اطّلاع شما و همكاران محترمتان برسانم. برای استحضار شما، به ضمیمه این نامه شرح مختصری دربارۀ تاریخ و مقاصد و اهمّیت دیانت بهائی و همچنین جزوۀ و جیزه ای مشتمل برعقاید و نظریّات آن نسبت به وضع فعلی دنیا و تحوّلاتی كه ما امید وار و عقیده مندیم درآن روی خواهد داد، ارسال می دارم.

موقعیّت بهائیان در این كشور تا حدّی منحصر به فرداست، زیرا در حالی كه اورشلیم مركز روحانی عالم مسیحیّت است، ولی مركز اداری كلیسای روم یا هیچ یك از مذاهب دیگر دیانت عیسوی نمی باشد و نیز هر چند اورشلیم در نظر مسلمانان نقطه ای است كه یكی از مقدّس ترین مقامات اسلامی در آن قرار دارد، مع ذلك اعتاب متبرّكۀ دیانت محمّدی و مركزی كه برای ادای فریضه حج بدآنجا می روند، در سرزمین عربستان است نه در فلسطین. تنها یهودیان هستند كه علاقه آنها نسبت به فلسطین تا اندازه ای قابل قیاس با علاقه بهائیان به این كشوراست؛ زیرا كه در اورشلیم بقایای معبد مقدّسشان قرار داشته و در تاریخ قدیم، آن شهر مركز مؤسّسات مذهبی و سیاسی آنان بوده است. با وصف این، موقف آنها نیز ازیك جهت با بهائیان متفاوت است، زیرا خاك فلسطین محل استقرار عرش سه طلعت اعظم دیانت بهائی بوده و نه تنها محلّ توجه و زیارت بهائیان دنیاست، بلكه در عین حال مقرّ دائمی نظم اداری بهائی است كه افتخار ریاست آن را به عهده دارم.

دیانت بهایی دیانتی است به كلی غیر سیاسی وما در كشمكش و منازعۀ سخت كنونی كه در باره سرنوشت آیندۀ ارض مقدّس و مردم آن جریان دارد، از طرفی هیچ گونه مداخله و جانبداری نداشته و از طرف دیگر در نوع و چگونگی سیاست آینده این كشور نظر خاصّ و توصیه ای نداریم. مقصد و مرام ما استقرار صلح عمومی در عالم و میل و مراد ما مشاهدۀ بسط عدالت در جمیع شئون جامعۀ انسانی وازجمله در امور سیاسی است. چنانكه عده زیادی از پیروان آیین ما ازاعقاب یهودیان و مسلمین بوده و دیانت بهائی نسبت به هیچ یك از این دو گروه تعصّبی نداشته و ما بهائیان بسیار مشتاق و مایلیم به نفع مشترك خود آنها و به صرفه و صلاح كشور، میان آنها صلح و آشتی برقرار سازیم.

امّا در تصمیماتی كه نسبت به آیندۀ فلسطین اتّخاذ می شود مطلبی كه برای ما اهمیّت دارد این است كه هر كس كه حكومت حیفا و عكّا را بدست می گیرد به این نكته واقف باشد كه در این منطقه مركز اداری و روحانی یك آیین جهان آرا قرار دارد و باید استقلال آن آیین و اختیار ادارۀ امور بین المللی آن بوسیله این مركز و همچنین حقّ بهائیان عموم كشورها در مسافرت به منطقۀ مزبوره برای زیارت (با همان امتیازاتی كه در این خصوص یهودیان و مسلمین و عیسویان برای زیارت بیت المقدّس دارند) رسماً شناخته و برای همیشه محفوظ و رعایت گردد.

مقام حضرت باب در كوه كرمل و مرقد حضرت عبدالبهاء در همان محل و مسافرخانۀ بهائیان شرق در جوار آن و باغها و اراضی وسیعۀ حول و حوش آن مقامات (كه تمام آنها برای ورود عموم مردم از هرملّت و مذهب آزاد است) و مسافرخانۀ بهائیان غرب در پای كوه كرمل ومحلّ اقامت پیشوای جامعۀ بهائیان و خانه ها و باغهای مختلف واقع در عكّا و نواحی مجاور آن كه در دورۀ سجن حضرت بهاءالله در آن شهر به قدوم مباركش مشرّف شده و روضۀ مباركۀ حضرت بهاءالله در بهجی نزدیك عكّا با قصر مباركش كه اكنون به صورت یک مكان تاریخی و موزه در آمده (و هر دوی این اماكن برای ورود و زیارت مردم از هر مذهب و ملّت آزاد است) و همچنین متملّكات بهائی واقع در دشت عكّا – تمام این ها متصرّفات و املاك بهائیان را در ارض مقدّس تشكیل می دهد. این مطلب را نیز باید در نظرداشت كه اكثراین تملّكات از طرف دولت و شهرداری به علّت جنبۀ دیانتی كه دارند از تأدیه عوارض و مالیات معاف گردیده و قسمتی از این متملّكات وسیعه متعلّق به شعبۀ فلسطینی محفل روحانی ملّی بهائیان آمریكای شمالی و كانادا است كه بر طبق قوانین كشور به عنوان یك انجمن دیانتی شناخته و تسجیل شده است. در آینده هم محافل روحانی ملّی دیگری بوسیله شعبات خود در فلسطین قسمتی از موقوفات بین المللی این آیین را در اراضی مقدّسه تحت تملّك خواهند گرفت.

نظربه مراتب فوق از شما و همكارانتان كه عضوكمیسیون هستند، خواهش دارم در سفارشها و توصیه هایی كه به سازمان ملل متّحد در خصوص آیندۀ فلسطین می كنید، حفظ و وقایت بهائیان را مورد توجّه و عنایت قرار دهید.

ضمناً فرصت را مغتنم شمرده از روح صمیمیّتی كه شما و همكارانتان در انجام تحقیقات دربارۀ اوضاع مشوّش این ارض مقدّس ابراز داشته اید، مراتب قدر دانی خود را اظهار و با كمال امیدواری دعا می كنم كه در نتیجۀ مساعی و نظریّات صائبۀ شما راه حل سریع و منصفانه ای برای تصفیۀ معضلاتی كه در موضوع فلسطین پیش آمده، پیدا شود.

امضاء: شوقی ربانّی -14 جولای 1947
 

مقاله قبلی

مقاله بعدی