برگرفته از: //payamha-iran.org/document/۸۳۳

پیام نوروز ۱۸۱ بدیع

پیروان اسم اعظم و یاوران جمال قدم در سرزمین مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

ای خواهران و برادران و نور دیدگان،

روز نوروز است امروز و اوان بهار دل‌افروز.  این عید کهن و پرشکوه ایرانیان با ظهور حضرت بهاءالله جلوه و شکوفایی جدید یافته است چه که به نمادی از فرارسیدن موسم بهار معنوی مبدّل گشته و یادآور تجدید و تقلیب و تحوّلی است که در پی برآمدن آفتاب حقیقت در جهان انسان ممکن می‌گردد.  الحمد لله شما عزیزان در این فصل ربیع روحانی چون مرغان خوش‌الحان و دست‌پروردۀ جمال جانان در بوستان انجذاب و عبودیّت نغمه‌سرایید، قلوب‌تان به آتش عشق الهی مشتعل است و صدورتان به مدد نصایح رحمانی منوّر.  بدانید که این جمع هر دم و هر آن به یاد شما مشغولیم و استقامت شما را در مقابل مصائب متعدّد می‌ستاییم و خصوصاً در آغاز سال نو سلامت و سعادت واقعی و آزادی و آزادگی حقیقی را برای آن عزیزان دل و جان در اعتاب مقدّسه سائل و ملتمسیم.

امید است که تا کنون مرقومۀ این مشتاقان را خطاب به اهل بهاء در سراسر دنیا که اخیراً در شرح و تحلیل وقایع قرن اوّل عصر تکوین و در توصیف آن یک‌صد سال جهد و تلاش جامعۀ پیروان جمال ابهی صادر شده ملاحظه نموده باشید.  پس از آن دل‌شکستگی سوزناک و سرگشتگی دردناک که بلافاصله بعد از صعود مولای حنون، حضرت عبدالبهاء، جامعۀ امر به آن دچار بود اکنون همان جامعه به مرحله‌ای رسیده است که همّ و تلاشش از توجّه به شئونات داخلی بس فراتر رفته و به کمک به ساختن اجتماع معطوف است.  در طول این سده، امر مبارک به تدریج به مردم دنیا رسید و جامعۀ اسم اعظم بازتاب زیبایی عالم انسانی شد و نماد کارآیی وحدت در کثرت.  در هر مکان که مردمان با این آیین آشنا شدند آن را به سرعت، آنِ خود ‌شمردند و سعی ‌نمودند تا از تعالیم و قوای روحانی امر حضرت بهاءالله برای ترقّی حیات فردی و جمعی خود عملاً بهره و نصیب برند.  تعمّق در این فرایند تحوّل و پیشرفت، قوای نهفته‌ای را که در این امر مبارک برای تحقّق یگانگی عالم انسانی و تأسیس صلح جهانی ودیعه نهاده شده معلوم و مشهود می‌نماید.  در این قرن پرماجرا جامعۀ پیروان امر حضرت کبریا تعهّد به فرایند یادگیری را به وضوح نشان داد و در تحکیم مفاهیم اساسی عهد و میثاق و استقرار جوامع بهائی و ارتفاع ارکان نظم اداری در سراسر جهان ساعی گشت و به مدد تأییدات ربّانی به توفیقات شایان دست یافت.

سهم ممتازی از این حماسۀ روحانی به عاشقان هم‌وطن و ممتحن جمال مبارک متعلّق است.  آن عزیزان در همۀ احیان در نشر نفحات الله و تأسیس مؤسّسات نظم اداری و مهاجرت به نقاط دور و نزدیک و تربیت نسل‌های پی در پی مؤمنینِ ثابت‌قدم و تشویق و ترغیب هم‌کیشان و هم‌گنان در سراسر عالم و هرگونه انفاق و ایثار، پیش‌آهنگ شدند و در صفوف مقدّم حرکت نمودند.  خوشا به حال شما عزیزان و اسلاف و اجدادتان، آن شهسواران دلاور که از اوّل امر تا به امروز سمند همّت را بی‌وقفه در میدان خدمت تاخته‌اید، از هر سد و مانعی عبور کرده‌اید و به اعلی درجات اجر و افتخار نائل گشته‌اید.

یکی از مشخّصات برجستۀ سالی که گذشت توجّه گستردۀ مردمان، نه تنها در آن سرزمین بلکه در اقصی نقاط عالم، به فداکاری ده تن از بانوان بهائی بود که چهل سال پیش در شهر مقدّس شیراز به میدان فدا شتافتند.  البتّه جان‌بازی آن دل‌دادگان روی جانان، نماد فداکاری جمیع نفوس مظلوم و منوّری است که در این دوران معاصر بر ایمان‌شان ایستادگی کردند و به اصول و تعالیم رحمانی برای تقلیب عالم انسانی پای‌بندی نمودند، حتّی شهادت را پذیرفتند و صفحات تاریخ را با جوهر عشق نگاشتند.  هرچند در آن هنگام، بلا در خفا وارد شد و نادیده و پنهان از انظار اغلب هم‌وطنان، ولی اکنون ایرانیان از آنچه بر اعضای جامعۀ بهائی گذشته و می‌گذرد مطّلع‌اند، آنان را پاسداران راست‌گویی و درست‌کاری می‌شمرند و واقف‌اند که این ظلم همه‌گیر و گسترده‌ را در راه نیل به آرمان‌های متعالی انسانی و خدمت به ایران و جمیع جهان متحمّل‌اند.

همانطور که پیشتر نیز متذکّر شده‌ایم، امروز مردمان جهان و از جمله مردم ایران در آرزوها و نیّات و انتظارات نسبت به آیندۀ اجتماعی خویش با بسیاری از خواسته‌ها و آرمان‌های شما بیش از پیش هم‌سو و شریک‌اند و اقشار مختلف جهانیان آرزوی دسترسی به برابری و عدالت و بنای اجتماع بر مبنای خصایل اخلاقی و فضایل پسندیدۀ انسانی را در سر و دل می‌پرورانند.  امّا ورای آرمان‌ها و خواسته‌های مشترک، امروز بیش از هر زمان مردم دنیا به دنبال راه حلّ مؤثّر و عملی برای بهبود اجتماع خویش تکاپو و تقلّا می‌کنند ولی هر مکتب‌ سیاسی و اقتصادی در رویارویی با حجم و ماهیّت و پیچیدگی و درهم‌تنید‌گی چالش‌ها، ناکام و نافرجام می‌ماند و مروّجان نیز خود حیران و سرگردان.  به رغم بینش‌های سودمندی که در آن مکتب‌ها موجود باشد، پیش‌فرض‌های ناقصی که نظم فعلی عالم بر آن استوار است، از هویّت و طبیعت انسان گرفته تا دیدگاه‌‌های مربوط به قدرت و رقابت، درخور بشریّتی که اینک در آستانۀ مرحلۀ بلوغ جمعی خود قرار گرفته نیست.  بدین ترتیب جهان با بحرانی ژرف و فراگیر مواجه گشته که نظمش را مخدوش و متزلزل می‌سازد.  گرچه این بحران جدید نیست و دلایلش نیز بر اهل بهاء مستور نه، ولی امروز نتایج زیان‌بار و سردرگمی حاصله از آن بیشتر از هر وقت دیگر مشهود است.  حضرت بهاءالله چنین می‌فرمایند:

گیتی را دردهای بی‌کران فراگرفته و او را بر بستر ناکامی انداخته مردمانی که از بادۀ خودبینی سرمست شده‌اند پزشک دانا را از او بازداشته‌اند اینست که خود و همۀ مردمان را گرفتار نموده‌اند نه درد میدانند نه درمان میشناسند راست را کژ انگاشته‌اند و دوست را دشمن شمرده‌اند.

پس جای تعجّب نیست که در اثر چنین بحرانی، نزاع و اختلاف بین ملل و جنگ و جدال بین دول روز به روز رو به فزون است و هر قلب پاک و وجدان تابناک فشرده و محزون.  گرچه برخی از نفوس در بحر ناامیدی و یأس غرق گشته‌اند امّا جمع بسیاری از مردمان خیراندیش نیز خالصانه و از صمیم قلب در پی یافتن درمان‌اند و در اشتیاق علاج، جویان و پویان.  اهل بهاء به برکت آیات الهی و به مدد بینش و بصیرتی که از تبیینات بی‌مثال حضرت عبدالبهاء و حضرت ولیّ‌امرالله کسب نموده‌اند به علل و معانی وقایع دنیا واقف‌اند و آنچه را که پزشک دانا تشخیص داده و تجویز کرده به درستی می‌شناسند، مسیر بلوغ نوع بشر را با فراز و نشیب‌های ناگزیرش مدّ نظر دارند، از مساعی تاریخی و اخیر خود در عرصۀ کمک به سیر تحوّل و تقلیب و در تحقّق ‌بخشیدن به وحدت نوع بشر تجارب ارزشمند کسب نموده‌اند و آماده و مشتاق‌اند تا روش‌های عملی و آموخته‌های خود را خالصانه با همگان به اشتراک گذارند.

بر اهل ایمان واضح و مبرهن است که اسّ اساس تعالیم حضرت بهاءالله تأسیس صلح عمومی است که مقدّر است بر شالودۀ وحدت امم و بر مبنای عدل اعظم بنا گردد.  این بیانات مبارکۀ جمال قدم را ملاحظه نمایید که می‌فرمایند ”مقصود اصلاح عالم و راحت امم بوده این اصلاح و راحت ظاهر نشود مگر باتّحاد و اتّفاق و آن حاصل نشود مگر بنصایح قلم اعلی“ و همچنین می‌فرمایند ”جمیع از برای اصلاح عالم خلق شده‌اند“ و نیز می‌فرمایند ”در جمیع احوال بآنچه سبب آسایش خلق است مشغول باشید همّت را در تربیت اهل عالم مصروف دارید که شاید نفاق و اختلاف از مابین امم باسم اعظم محو شود و کل اهل یک بساط و یک مدینه مشاهده شوند“ و اینگونه انذار می‌فرمایند ”بخود مشغول نباشید در فکر اصلاح عالم و تهذیب امم باشید“.

امروز وظیفۀ روحانی و مسئولیّت اخلاقی هر نفس آگاه خدمت به امر صلح و وحدت عالم است.  در این مهمّ هر عضو خانوادۀ بشری سهیم است.  هر فردی در پاک کردن قلب خود و زدودن آینۀ دل از غبار تعصّبات از یک سو، و در ایجاد شرایط اجتماعی صلح و وحدت از سوی دیگر، از عاملیّت برخوردار است و قابلیّت نقش‌آفرینی را داراست.  هر نفسی قادر است تا در تعاملات با آشنایان و ناآشنایان ترویج فرهنگ صلح و یگانگی نماید و چنین نیّتی امروز جاذب تأییدات الهی است.  در نتیجه، نفوس الهام‌بخش یکدیگر می‌گردند، در مقابل مصائب هم‌دیگر را تاب و توان می‌بخشند، در مواجهه با مشکلات یار و مددکار یکدیگرند، الفت و هم‌بستگی ایجاد می‌نمایند، و به سوی آینده‌ای روشن ره سازندگی می‌پویند.  حضرت عبدالبهاء چنین می‌فرمایند ”اوّل باید صلح و سلام بین افراد انسانی تأسیس شود تا منتهی بصلح عمومی گردد پس تا توانید ای بهائیان بین افراد نفوس محبّت حقیقی و الفت روحانی و ارتباط محکم بقوّهٴ کلمة اللّه اندازید اینست تکلیف شما“.

الحمد لله پیروان اسم اعظم در سراسر عالم با این تکلیف آشنایند و نهایت تلاش را مبذول داشته‌اند تا این مسئولیّت خطیر را در جمیع احیان و در هر مکان و در حدّ امکان ادا ‌نمایند و یاد گیرند که چگونه با هم‌کاری و هم‌راهی با هم‌فکران و هم‌دلان جوامعی را پرورش دهند که اصول اساسی صلح و مقتضیات حصول آشتی و یگانگی را شکوفا نماید.  چنین جوامعی در اجرای اصل برابری زن و مرد سعی مجدّانه می‌نمایند، به مرکزیّت عدل و انصاف متعهّدند، در ایجاد توافق و وحدت توأم با تنوّع و کثرت کوشا و ساعی‌اند، مشورت را محور تصمیم‌گیری فردی و جمعی و گشایندۀ اختلافات و سازندۀ توافقات قرار می‌دهند، تعاضد و تعاون اقتصادی میان افراد را ترویج می‌کنند، کودکان و نوجوانان را از کینه‌وری و تعصّبات آزادی می‌آموزند و جوانان را پیش‌گامان ترقّی و تحوّل اجتماع می‌شمرند، و معنویّت و اخلاقیّات را زیربنای هرگونه پیشرفت و عزّت انسان می‌دانند و بدین ترتیب در مجموع، فرهنگ صلح و آشتی را اشاعه می‌دهند.  مشارکت در گفتمان صلح و یگانگی و جوانب متعدّدش از دیگر طرقی است که پیروان حضرت بهاءالله نفوس را یاری‌ می‌نمایند تا با دیدگاهی فراسوی مشکلات و محدودیّت‌های اجتماع امروز به آینده بنگرند و به مدد یکدیگر پیش‌شرط‌های لازمۀ اجتماع صلح‌آمیز را بهتر دریابند و به آن جامۀ عمل پوشانند.  تفصیل و توضیح دیدگاه آیین بهائی نسبت به صلح جهانی از حوصلۀ این مقال خارج است امّا امیدواریم مراجعه به پیام این جمع مشتاق مورّخ ١٨ ژانویه ٢٠١٩ خطاب به بهائیان جهان در این رابطه به آن عزیزان کمک کند.

شکّی نیست که شما عاشقان حضرت مولی ‌الوری آرزوی آن حضرت را در این سال نو همچنان برآورده خواهید نمود و در این راه موفّق و مؤیّد و مطمئن و مستبشر خواهید بود: 

امیدوارم که این سنهٴ جدید مبارک و سعید باشد و سبب حصول تأیید و توفیقی شدید شود تا علّت اتّحاد عالم گردید و یگانگی عالم انسانی را اعلان نمائید دشمنانرا دوست کنید و محرومانرا محرم اسرار صلح اکبر فرمائید.

[امضا:  بیت العدل اعظم]