ترجمه: برگرفته از: //www.bic.org/news/iranian-president-raisi-disregards-human-rights-and-calls-religious-respect-despite-44-year-record-religious-persecution-and-rights-abuse
بیانیۀ جامعه جهانی بهائی دربارۀ سخنرانی ابراهیم رئیسی در سازمان ملل
رئیس جمهور ایران با وجود سابقۀ ۴۴ ساله در سرکوب دینی و نقض حقوق بشر، خواستار تضمین احترام به ادیان الهی شد
نیویورک- ٢٠ سپتامبر ۲۰۲۳- جامعۀ جهانی بهائی(BIC)، به بی توجهی ابراهیم رئیسی نسبت به حقوق بشر در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۹ سپتامبر اشاره کرد. این در حالی است که جهان نحوۀ رفتار حکومت ایران با زنان و اقلیت ها و سرکوب جامعۀ بهائی ایران در یک سال گذشته را همچنان به یاددارد.
آقای رئیسی در سخنرانی خود سرکوب بهائیان، بزرگ ترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران را نادیده گرفت، وضعیتی که توسط کشورهای عضو و نهادهای سازمان ملل متحد محکوم شده است. او همچنین در مورد نگرانی های حقوقبشری در مورد سایر اقلیت های دینی و اتنیکی، زنان و زندانیان عقیدتی صحبتی نکرد.
گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در زمینۀ حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، جاوید رحمان، فوریه گذشته در مورد بهائیان گفت: «با افزایش دستگیری ها، حملات و قربانی شدن، شدیدترین سرکوب ها را تجربه می کنند.»
رئیس جمهور ایران همچنین خواستار احترام به ادیان و به متون مذهبی در سراسر جهان شد. این در حالی است که دولت او سالانه میلیون ها دلار و منابع عظیم کشور را صرف تولید محتوای نفرت پراکنانه دربارۀ آموزه ها و متون دینی بهائی می کند، منابع مالی و انسانی که در عوض می توانند برای توسعۀ بیش تر اجتماع ایران مورد استفاده قرار گیرند.
نشست های مجمع عمومی سازمان ملل هر ساله در ماه سپتامبر برگزار می شود و رهبران جهان برای ایراد سخنرانی درهفتۀ جاری که به مقامات عالی اختصاص دارد، گرد هم می آیند. مجمع عمومی یکی از شش ارگان اصلی سازمان ملل متحد است که به عنوان هیئت اصلی مشورتی، سیاست گذاری و نماینده این سازمان عمل می کند و ازجمله موضوعاتی که مورد بررسی قرار می دهد حقوق بشر است.
بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی(BIC) در سازمان ملل متحد گفت: «هر سال شاهد حضور رئیس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل هستیم تا مشابه صحبت های امسا ل آقای رئیسی، بگوید جمهوری اسلامی معتقد به برابری انسان ها است و رفتار خشونت آمیز با دیگران ممنوع است. تزویر بهت انگیز حکومت ایران باید با صدای بلند اعلام شود. اگر حکومت ایران معتقد است که همۀ انسان ها برابر هستند، چرا در ۴۴ سال گذشته جامعۀ بهائی ایران را به طور سیستماتیک مورد سرکوب قرار داده است؟ چرا بهائیان از تحصیلات عالی منعمی شوند، چرا آنها را بازداشت می کنند، احضار می کنند، بدون طی مراحل قانونی به اتهامات واهی محکوم وسال ها زندانی می کنند؟ اگر مقامات ایران می گویند خشونت باید ممنوع باشد، پس چرا بهائیان، و بسیاری اززندانیان عقیدتی از پیشینه های مختلف در زندان های ایران مورد آزار جسمی و روحی قرار می گیرند؟«
از سال ۱۹۸۳، مجمع عمومی سازمان ملل، به دعوت و با مشارکت حامیان منطقه ای، سالانه قطع نامه هایی علیه ایران به تصویب رسانده است که نقض حقوق بشر این کشور علیه شهروندانش را تشریح می کند.
خانم دوگال افزود: «جامعۀ بهائی هزاران مدرک از جمله اسناد دادگاه، سیاست های رسمی و گزارش های سازمانملل را در طول دهه ها جمع آوری کرده است که نشان دهندۀ سرکوب بی امان بهائیان از طرف حکومت است. ما امیدواریم که رهبران جهان از هر منطقه ای در روزهای باقی مانده از مجمع عمومی به یاد همۀ کسانی که در ایران ازبی عدالتی رنج می برند، از جمله بهائیان به حمایت آن ها برخیزند.»
وضعیت جامعۀ بهائی ایران و کلّ جمعیت کشور در دوازده ماه گذشته وخیم تر شده است. بهائیان، بزرگ ترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران، از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در ۴۴ سال قبل، به طور سیستماتیک مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.
چندین سند سیاست گذاری ایران، از جمله یادداشتی محرمانه که در سال ۱۹۹۱ به امضای علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی رسیده خواستار «مسدود شدن راه ترقی و توسعه» جامعۀ بهائی، نظارت و آزار، محرومیت ازتحصیلات دانشگاهی و اشتغال در بخش دولتی است.
در هفته های اخیر بیش از ۱۸۰ مورد آزار و اذیت جامعه از جمله ۶۰ مورد دستگیری و زندان رخ داده است.
دو زن سالخوردۀ بهائی، مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی، بیش از یک سال است که با یک حکم ناعادلانۀ ۱۰سال حبس در زندان اوین به سر می برند. آنها پیش از این به همراه پنج نفر دیگر از اعضای یک گروه غیررسمی ادارۀ جامعۀ بهائی در ایران، ده سال زندان را سپری کرده بودند. این گروه در سال ۲۰۰۸ منحل و هر هفت عضوآن دستگیر و زندانی شدند.
در ماه اوت، در موج جدیدی از حملات علیه بهائیان ایران، آقای جمال الدین خانجانی، یک بهائی ۹۰ ساله باشرایط وخیم جسمی که پیش از این نیز به دلیل اعتقاد خود به آئین بهائی ده سال زندان را سپری کرده بود، بار دیگر دستگیر شد. آقای خانجانی و دخترش ماریا که همراه او دستگیر شده بود، بعدتر با وثیقه بسیار سنگینی آزاد شدند.
جامعۀ جهانی بهائی در ماه مه گزارش داد که در بحبوحۀ روزهای پُردَرد و رنج ایرانیان، یکی از مأموران وزارت اطلاعات ایران به اجبار و بدون اطلاع خانواده ها، متوفیان بهائی را بدون رعایت آداب بهائی دفن می کرده است.
این حوادث تنها چند مورد اخیر از موارد متعدد بوده و در حالی که بهائیان در پی حلّ مشکل پیش آمده با مسئولان بودند، پیکر چندین بهائی دیگر همچنان در سردخانه نگهداری می شد.
در تابستان سال، ۲۰۲۲ مجموعه ای از دستگیری ها، تخریب خانه ها، پروپاگاندا و سایر موارد سرکوب، آغاز موجیاز حملات علیه بهائیان ایران بود که همچنان ادامه دارد.
مقامات ایران با صدور احکام بهائیان شیراز، والدین را از فرزندانشان جدا می کنند
برای دومین ماه متوالی سرکوب بهائیان در ایران شدت می یابد
بهائیان بیش تری در ایران دستگیر شدند، موارد سرکوب در یک ماه به ۲۴۵ مورد رسید.
این در حالی است که کمپین جهانی # داستان_ما_یکیست میلیون ها نفر را در سراسر جهان به خود جلب کرد ازجمله حمایت های قابل توجهی از هزاران شخصیت حقوق بشری، مقامات دولتی و رهبران سیاسی، افراد برجسته، هنرمندان و شهروندان عادی از سراسر جهان که از حقوق جامعۀ بهائی ایران حمایت کردند.
خانم دوگال گفت: «آقای رئیسی درست زمانی در مقابل جامعۀ بین المللی حاضر می شود که میلیون ها شهروند در کشورش با نقض حقوق بشر مواجه هستند و هر سال دولت ایران توسط نهادهای بین المللی به دلیل سرکوب بهائیان و موارد متعدّد آزار و اذیت دیگر افراد و گروه ها مورد سرزنش قرار می گیرد. امروز جامعۀ ملل باید به دنبال راه های جدیدی برای پاسخگو کردن حکومت ایران به خاطر نقض حقوق بشر همۀ شهروندانش باشد. همۀ ایرانیان بی گناهو ستم دیده، از جمله بهائیان، سزاوار عدالت هستند.»
نظر خود را بنویسید