×
صفحه نخستدرباره سایتشرایط استفادهحریم خصوصیتماس با ما
ولوله در شهر ۱ولوله در شهر ۲ولوله در شهر ۳طلوع عشق
نگاشته هادیدگاه هانکته ها
آثار بنیانگذاران دیانت بهائیپیام های بیت العدل اعظمگزارش ها و بیانیه هاآثار نویسندگان بهائی

برای شروع یا قطع اشتراکتان در خبرنامه سایت، آدرس ایمیل خود را در ذیل وارد کنید.

ثبت نام
قطع اشتراک
twitter
×
ولوله در شهر - شمارۀ اولولوله در شهر - شمارۀ دومولوله در شهر - شمارۀ سومطلوع عشق
سایت "بهائیان ایران" سایت رسمی جامعۀ بهائی ایرانگلچین پیام های بیت العدل اعظمسرویس خبری جامعۀ بهائیعالم بهائی: جامعۀ جهانی بهائیزندگی حضرت بهاءاللهکتابخانۀ بهائیعهد و میثاقآئین بهائیدنیای بهائینقطه نظرنگاهکسروی و کتاب «بهائی گری»پروژه های بهائیسایت جامعۀ جهانی بهائیسایت ضیافت نوزده روزهتلویزیون نوینرادیو پیام دوستسایت تعلیم و تربیتسایت ازدواج بهائی
تهمت ازدواج با اعضای خانواده در دین بهائی
1391/02/27

  تهمت ازدواج با اعضای خانواده در دین بهائی

یکی از تهمت هایی که در ایران از طرف بعضی بی انصافان به جامعۀ بهائی زده شده و می شود آن که در میان بهائیان محرم و نامحرم وجود ندارد و ایشان از جمله با خواهر و برادر خود هم ازدواج می کنند! ظاهراً بهانه ای که برای این تهمت آورده می شود این است که در کتاب مستطاب اقدس که از جمله شامل احکام دور بهائی است، فقط به تحریم ازدواج پسر با زن پدرش اشاره شده است. امّا علاوه بر آن بدیهی است علت اصلی این تهمت و سایر افترائاتی که بر آئین بهائی زده شده همانی است که موجب زدن تهمت به ادیان گذشته و پیروان آن بوده است. آن علتِ اصلی، عدمِ قبول دینی جدید از طرف بعضی علمای بی انصافِ دین یا ادیان قبل از آن است. این قبیل علما از ترس این که با قبول دین جدید بساط عزّت و قدرت ظاهره شان از دست  برود، چشم دیدن آن را ندارند و برای تخطئۀ آن و فریب مقلدینشان، به هر افترا و تهمت و دروغ و تحریف و حیله ای دست می زنند. شواهد تاریخی آن را از جمله می توان در کتاب مستطاب ایقان از حضرت بهاءالله یافت.(١) تهمت ازدواج با اعضای خانواده نیز در حقیقت ریشه در همین علت دارد والّا چنانکه در زیر توضیح آن خواهد آمد، بهائیان با اعضای خانوادۀ خود ازدواج نمی کنند.
 

خلاصه و لبّ مطلب آن که ذکر صریح تحریم ازدواج پسر با زن پدرش در کتاب مستطاب اقدس دلیل بر مجاز بودن ازدواج با دیگر محارم نیست. چنان که خود حضرت بهاءالله در «رسالۀ سؤال و جواب» که از آثار حضرتشان در توضیح بعضی آیات کتاب مستطاب اقدس است، در جواب سؤال پنجاهم چنین می فرمایند: «سؤال: از حلّيّت و حرمت نکاح اَقارب.جواب: اين امور هم به اُمنای بيت العدل راجع است.»(٢) بنابراین در دیانت بهائی نیز محارم بجز زن پدر وجود دارد، نهایت آن که حضرت بهاءالله تعیین آن را به عهدۀ بیت العدل اعظم گذاشته اند. حضرت عبدالبهاء مُبیّن و شارح منصوص آثار حضرت بهاءالله نیز در این خصوص چنین توضیح می فرمایند:

«در خصوص حُرمتِ نکاح پسر به زوجات پدر مرقوم نموده بوديد؛ صراحتِ اين حُکم دليل بر اِباحَتِ ديگران نه. مثلاً در قرآن مي فرمايد "حُرِّمَت عَليکُمُ المَيتةُ وَ الدَّمُ وَ لَحمُ الخِنزير" اين دليل بر آن نيست که خمر حرام نه.»(٣)
 
متأسفانه آنان که تهمت به بهائیان زده و می زنند، ابداً توجهی به این شواهد از آثار خود حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء ندارند. ایشان بجای آن که بپرسند حکمت و دلیل موکول کردن تعیین سایر محارم به آینده به وسیلۀ بیت العدل اعظم چیست، زبان به تهمت های ناروا گشوده اند. بنابراین برای روشن شدن موضوع ضروری است ضمن توضیح دلیل و حکمت این امر، بر بینش نوین دیانت بهائی در خصوص تعیین محارم توجّه کنیم.
 
در مورد حکمت موکول کردن نه تنها تعیین سایر محارم، بلکه بسیاری احکام فرعی و جزئی دیگر به آینده، باید گفت حضرت بهاءالله علاوه بر وضع و تشریع و بیان و تشریح اصول اساسی دیانت بهائی که در رأس آن اصل «وحدت عالم انسانی» است، احکام و قوانینی را که برای تحقق آن اصول لازم است بشخصه در آثارشان بویژه در «کتاب مستطاب اقدس»، و «مجموعۀ الواح بعد از كتاب اقدس» نازل فرمودند.(٤) از آنجا که این «احکام نازله در کتاب اقدس هستۀ مرکزی قوانين متنوّعه وسيعه‌ای است که در قرون آتيه به منصّه ظهور خواهد رسيد»، حضرتشان تشریع «قوانین متنوعۀ وسیعۀ» مزبور و «بسط اصول و تفصيل متفرّعات»(٥) آن را به عهدۀ بیت العدل اعظم، مرکز جهانی جامعۀ بهائی، گذاشتند: «آنچه از حدودات در کتاب بر حسب ظاهر نازل نشده، بايد اُمنای بيت عدل مشورت نمايند آنچه را پسنديدند مُجری دارند اِنَّهُ يُلْهِمُهُمْ مَا يَشَاءُ وَ هُوَ المُدَبّرُ الْعَلِيمُ.»(٦)
 
در بارۀ علت و حکمت چنین تفویضی، در مقدمۀ کتاب مستطاب اقدس به «ضرورت انعطاف و عدم تصلّب و انجماد» در نظام احکام آئین تازه اشاره شده و بیان می­شود که «بعضی از احکام کتاب مستطاب اقدس مخصوص جامعه‌ای نازل شده که مقدّر است به مرور زمان به وجود آيد.» روش دستیابی به این هدف در مقدّمۀ مذکور این­گونه توضیح داده شده: «حضرت عبدالبهاء در توضيح اين مقام چنين می فرمايند: "مسائل کلّيه که اساس شريعت­اللّه است منصوص است ولی متفرّعات راجع به بيت­ العدل و حکمت اين است که زمان بر يک منوال نماند تغيّر و تبدّل از خصايص و لوازم امکان و زمان و مکان است لهذا بيت ­العدل به مقتضای اين مجری می­نمايد..." بيت­العدل اعظم به نصّ صريح مختار است که با تغيير مقتضيات زمان احکام و قوانينی را که خود وضع نموده نسخ نمايد يا تغيير دهد ولی هرگز نمی­تواند احکام منصوصه را نسخ و يا تعديل نمايد.»(٧)
 
همانطور که مشهود است و دانایان جهان نیز تصدیق می کنند، این خاصیّت انعطاف پذیری و «عدم تصلّب و انجماد»، خود از علائم سلامت و پویایی و پیشرو بودن هر نوع سیستم دینی یا غیر دینی تلقی می گردد. در بارۀ این خاصیّت در ارتباط با سیستم های دینی حضرت عبدالبهاء هر دینی را دارای دو قسمت می دانند: «قسمی به عالم اخلاق تعلّق دارد و آن علویّت عالم انسانی و ترقّیات بشر و معرفة الله است و کشف حقایق اشیاء این امر معنوی است و اصل اساس الهی ابداً تغییری نمی کند؛ این اساس جمیع ادیان است؛ لهذا اساس ادیان الهی یکی است.»(٨) و «این فضائل عالم انسانی در هر دوری از اَدوار تجدید گردد؛ زیرا در اواخر هر دوره شریعت الله روحانیه یعنی فضائل انسانیه از میان می رود و صورتش باقی می ماند...[بنابراين[ در دورهء هر پيغمبري تجديد مي گردد...»(٩) و قسم دوّم «تعلق به عالم جسمانی دارد مثل صوم و صَلات و عبادت ونكاح و عَتاق و محاكمات ومعاملات و مجازات و قصاص بر قتل و ضرب و سرقت و جروحات،... در هر دور ی از ادوار ِ انبیاء، تبدیل و تغییر یابد و منسوخ گردد؛ زیرا در سیاسات و معاملات و مجازات و سائر احكام، به اقتضای زمان، لابد از تغییر و تبدیل است.»(٩)
 
در ادامۀ بیان فوق، حضرت عبدالبهاء مصادیقی از احکام فرعی مزبور را در خصوص محارم در ازدواج در ادوار گذشته چنین بیان می فرمایند: «... در زمان ابراهيم مقتضی چنان بود که انسان خواهر مادری خود را بگيرد مثل سارا که خواهر حضرت ابراهيم بود در زمان آدم چنان مقتضی بود که انسان خواهر خود را بگيرد چنان که هابيل و قابيل نمودند لکن در تورات حرام است ... پس اين گونه احکام در هر دوری تغيير می کند و فرع است.»(١۰)
 
پس از ذکر حکمت و دلیل موکول کردن تعیین سایر محارم در ازدواج بهائی(١١) به آینده، بررسی دیدگاه دیانت بهائی در خصوص تعیین محارم شایان توجّه است. چنانکه در نقل قول های زیر از آثار بهائی دقیقاً مشاهده خواهید فرمود، در این دیدگاه به استفاده از علم و مَدَنیّت بر اساس اصل «تطابق علم و دین» که یکی از اصول تعالیم بهائی است توجه ویژه ای شده است که توضیح آن در این مختصر نمی گنجد.(١٢) حضرت عبدالبهاء می فرمایند: «در اَلواح سائره به صريح عبارت مرقوم که در ازدواج حکمتِ اِلهيّه چنان اِقتضا می‌نمايد که از جنسِ بَعيد باشد؛ يعنی بين زوجين هر چند بُعد بيشتر سُلاله قويتر و خوش سيماتر و صحّت و عافيت بهتر گردد؛ و اين درفنِّ طبّ نيز مسلّم و محقّق است و اَحکام طِبّيه مَشروع و عمل به موجبِ آن مَنصوص و فرض. لهذا تا تواند انسان بايد خويشی به جنس بعيد نمايد و چون امر بهائی قوّت گيرد مطمئن باشيد که ازدواج به اَقرِبا نيز نادر الوقوع گردد و در اين خصوص مکاتيب متعدّده مرقوم گرديده ... و قبل از تشکيل بيت عدل اين احکام راجع به مرکز منصوص است.» (١٣) و نیز: «اِقترانِ[= ازدواج] اَقاربِ غیرِ منصوص راجع به بیت العدل است که به قواعِدِ مَدَنیّه و مقتضایِ طِبّ و حِکمَت و اِستعدادِ طبیعتِ بشریّه قراری دهند و شبهه ای نیست که به قواعِدِ مَدَنیّه و طبابت، وصلتِ جنس بعید اَقرب از جنس قریب...»(١٤) و نیز: «در اقتران هر چه دورتر موافق تر زيرا بُعدِ نَسَب و خويشی بين زوج و زوجه مَدارِ صِحّتِ بُنيۀ بشر و اسبابِ اُلفت بين نوع انسانی است.»(١٥) نیز: «ای بنده بها، از طبقات محرمات سؤال نموده بوديد رجوع به آيات نمائيد و تا بيت عدل عمومی تشکيل نيابد متفرّعات بيان نگردد مرهون [= وابسته] به آن يوم است.»(١٦)
 
در آینده بیت العدل اعظم جزئیات حُکمِ مَحارم در ازدواج بهائی را بر طبق نصوص قاطعۀ فوق مشخص خواهند فرمود. علاوه بر معیارهای فوق در نصوص مزبور، از آنجا که در دیانت بهائی بر اساس اصل «وحدت عالم انسانی» حُکم نجس بودن دگراندیشان در ادیان گذشته منسوخ گردیده و بهائیان می توانند با آنها ازدواج کنند، و از آنجا که بر اساس اصل «تساوی حقوق مردان و زنان» حُکم تک همسری تجویز و اختیار بیش از یک زن در زمان واحد ممنوع و مُتعه و صیغه و داشتن کنیز و ازدواج با او حرام گردیده است، همۀ این عوامل نیز در کم و کیف حکم مزبور جلوه های بدیعی خواهد نمود که حتی تصوّر ناقص امروزی آن هم بسی هیجان انگیز است.
 
به این ترتیب بافت و شكل و نظم جامعۀ قدیم بكلی تغییر خواهد كرد، و در عوض جامعه ای بدیع در سده های آینده همچون خورشیدی تابان سربرخواهد آورد. در چنین جامعه ای اساس بر وحدت در کثرت و عدالت خواهد بود؛ وحدت و عدالتی که در همۀ ابعاد مادی- انسانی- معنوی خود از هر خانه و خانواده ای شروع خواهد شود و تا بُعدِ جهانی آن خواهد درخشید. جامعۀ جهانی بهائی می آموزد و می کوشد که هم اکنون نیز به نمونۀ کوچکی از آن دست یابد. در این جامعه - برخلاف تهمت های بی انصافان- براساس هدایاتی که در فوق ذکر شد، نه تنها خبری از ازدواج با محارم نیست، بلکه برای ایجاد ارتباط و اتحاد هر چه بیشتر میان آحاد نوع بشر، این جامعه از جمله جوامع شاخصی محسوب می شود که در آن ازدواج با جنس بعید رایج است تا افراد از نژادها و ادیان و فرهنگ ها و جوامع گوناگون با یکدیگر عقد ازدواج و محبت ببندند. این جامعه معتقد است وحدت عالم انسانی را باید از خانواده ها شروع کرد. بیت العدل اعظم می فرمایند: «حضرت بهاءالله به منظور ایجاد اتّحاد در جهان ظاهر شده اند و اتّحاد خانواده اتّحادی اساسی و بنیادی است.»(١٧)
 
سامان ب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پانوشت ها:
 
١- کتاب مزبور را می توان از سایت های زیر دانلود کرد:
٢- متن کامل رسالۀ «سؤال و جواب» در چاپ زیر از کتاب مستطاب اقدس مندرج است:
٣- مکاتیب عبدالبهاء، جلد ٣، صص: ٣٧۰-٣٧١. همچنین آنچنانکه در مقدمۀ کتاب مستطاب اقدس مذکور: «ازدواج پسر با زن پدرش تحريم گرديده. حسب الاشاره حضرت وليّ امراللّه ازدواج دختر با شوهر مادرش نيز به همين قياس حرام است.»
جالب آن که در سورۀ نساء قران مجید نیز ذكر حرام بودن ازدواج با زن پدر، به تنهایی دریك آیه نازل شده و حرام بودن سایر طبقات درآیۀ دیگر نازل شده است. و جالب تر آن كه درتورات، سفر تثنیه، فصل۳۰/۲۲ نیز حكم مزبور به تنهایی نازل شده.
٤- برای دانلود هر دو منبع رجوع شود به: //reference.persian-bahai8.info/fa/t/b/
٥- مقدمۀ کتاب مستطاب اقدس: //reference.persian-bahai8.info/fa/t/b/
٦- لوح حضرت بهاءالله معروف به: «کلمات مبارکه فردوسيه».
٧- مقدمۀ کتاب مستطاب اقدس: //reference.persian-bahai8.info/fa/t/b/ 
٨- خطابات، ج ٢، ص ٣١٢.
٩- پیام ملکوت ص ١٧٨- ١٧٩. به همین جهت است که برخلاف تصوّر پیروان ادیان گذشته، هیچ دیانتی – از جمله دیانت بهائی- آخرین دین نیست. خداوند برای حفظ پویایی و حیات بخشی ادیان، خود به ارادۀ خود به اقتضای زمان، پس از هر دین قبلی، دینی جدید را آشکار می فرماید. در این خصوص رجوع شود به جزوۀ «لزوم دین؛ ضرورت تجدید و استمرار ادیان» در این آدرس: //www.velvelehdarshahr8.info/node/219
١۰- خطابات، ج ٢، ص ٣١٢.
١١- در بارۀ حکم ازدواج بهائی و متفرعات آن از جمله رجوع شود به: کتاب مستطاب اقدس؛ گنجینۀ حدود و احکام؛ امر وخلق، جلد ٤؛ LIGHTS OF GUIDANCE (انوار هدایت) تمام این منابع در این آدرس ها قابل دانلود است:
همچنین رجوع شود به جزوۀ مهم «حیات بهائی» در این آدرس: //www.aeenebahai38.info/node/2107
١٢- در این خصوص از جمله رجوع شود به: پیام ملکوت؛ چهار جلد امر و خلق؛ بیانیۀ رفاه عالم انسانی. همۀ این منابع در آدرس زیر قابل دانلود است: //reference.persian-bahai8.info/fa/t/alpha.html
١٣- مکاتیب عبدالبهاء، جلد ٣، صص: ٣٧۰-٣٧١.
١٤- امر و خلق، جلد ٤، ص ١٥٦.  
١٥- گنجینۀ حدود و احکام، ص ١٨٥.
١٦- همان، ص ١٨٦.
١٧- حیات بهائی، بند ٣١. //www.aeenebahai38.info/node/2107
 
 
برگرفته از سایت صبح امروز: //www.sobh-emrooz.com/archives/3410
 

 

نظر خود را بنویسید


اقارب یا محارم؟

شهرام
ارسال شده در : 1391/05/08

با تشکر از نویسنده این مقاله که واقعا حق مطلب را ادا کرده اند. تنها موضوعی که لازم است به ان بیشتر توجه شود مطلبی است که بهایی ستیزان را نیز به سهو و خطا انداخته است و ان اینکه در معانی و فرق بین محارم(خواهر، برادر، مادر دختر، پسر، پدر، عمه، خاله ،عمو و دایی) و اقارب (دختر و پسر عمو، و عمه و خاله ) توجهی نشده است . در رساله سوال و جواب فقط صحبت از محدوه اقارب است نه محارم: "سؤال: از حلّیّت و حرمت نکاح اَقارب. جواب: این امور هم به اُمنای بیت العدل راجع استبیت العدل اعظم حد اینکه آیا با پسر عمو و دختر خاله هم میشود ازدواج کرد را به آینده موکول کرده اند چون از نظر علمی هم همچنان که حضرت عبدالبهاء نیز فرمودند هر چه محدوده اقارب دورتر باشد نسل بعد سالمتر خواهد بود ولی این این نوع ازدواجها در بسیاری از فرهنگها و ادیان هنوز امری بسیار رایج است . وضع محارم در دیانت بهایی کاملا مشخص است و حتی از محدودات اسلام هم فراتر است. آنچه که به بعد موکول شده در مورد ازدواج با اقارب است و بس. توضیح آنکه در اسلام بین محرمات و منهیات فرق است. مثلا ازدواج با تمام طبقات محارم با حکم "قد حرم علیکم " از محرمات وضع شده غیر از ازدواج با زن پدر که نهی شده است. حضرت بهاءالله در کتاب اقدس تصریح میفرمایند که زن پدر هم از محرمات است نه از منهیات و در واقع طبقات محرمات را وسعت داده اند.