ترجمه ای از یک گزارش مخصوص، از جامعۀ جهانی بهائی، به تاریخ اکتبر ٢۰۱۱
با عنوان:
تحریکِ نفرت
کمپین رسانه ای ایران برای دهشتناک جلوه دادن بهائیان
فهرست مطالب گزارش مزبور:
- مقدمه
۱بیگانه در وطن
٢تحریک نفرت با حمایت دولت
۳مواضیع اصلی تبلیغات ضد بهائی در ایران
٤ارتباط میان تبلیغات و خشونت
۵تاریخچۀ اذیّت و آزار
٦تلاش های بین المللی برای مبارزه با تحریک نفرت و پاسخ ایران
۷نتیجه – پاسخ بهائیان
۸ضمیمۀ الف – نمونۀ مقالات
٩ضمیمۀ ب – خلاصۀ آنلاینِ همۀ مقالات
در مقدمۀ این گزارش چنین می خوانیم:
جامعۀ بین المللی که از گسترش وسیع نزاع های مذهبی و عدم تسامح دینی مضطرب و هراسان است، در سال های اخیر توجه فزاینده ای به مبارزه با تحریکِ نفرت و خشونت نموده است.
در حالی که ایران ادعا می کند که از این چنین تلاش هایی حمایت می کند، امروزه یک کمپین سیستماتیک با حمایت و اعانت دولت به منظور تحریکِ نفرت در جریان است.
بهائیان هدف این اقدامات گسترده هستند، که در مدت بیش از سه دهۀ گذشته با آزار گسترده از طرف مقامات ایرانی مواجه بوده اند. از سال ۱۳۵۷ (۱۹۷٩) تا به حال، بیش از ٢۰۰ نفر ایرانی بهائی اعدام و صدها نفر زندانی شده اند.
در عین حال که پس از دهۀ ٦۰ (دهۀ ۱۹۸۰) عمدتاً کشتار بهائیان در ایران متوقف شده، بهائیان ایران هنوز تحت محدودیت های شدید اجتماعی و اقتصادی قرار دارند. از حقِّ استخدام و مالکیّت محروم اند، راه تحصیلات عالی به روی جوانان بهائی مسدود است، مؤسّسات اداری بهائی منحل شده اند؛ و تقریباً همۀ امکانات برای یک زندگی قابل قبول از این گروهِ شهروندان سلب شده است.
این سرکوب در چند سال اخیر شدّت گرفته است. هفت نفر عضو یک گروه مسئول امور اداری جامعۀ بهائی ایران، به اتّهامات خلاف واقع پشت میله های زندان مشغول گذراندن دوران محکومیت ٢۰ سالۀ خود هستند. تعداد بهائیانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و بازداشت می شوند، در سراسر کشور به صورت روزافزونی در حال افزایش است.
یکی از عناصر مکّارانۀ این آزار که تا کنون به خوبی مستند نشده بود، استفادۀ گسترده و سیستماتیک حکومت از رسانه های ارتباط جمعی و وسایل دیگر برای بدنام کردن و توهین به بهائیان است.
اجرای مکرّر نقشه هایی در طول تاریخ برای جلوه دادن بخشی از یک جامعه به عنوان مردمانی غیر عادّی، دیو صفت و اهریمن نما و فاقد صفات انسانی، همیشه عامل نگرانی شدید بوده است. از طریق این گونه تبلیغات، ماهیّت انسانی قربانیان انکار می شود و مقصّر اصلی مشکلات اقتصادی و اجتماعی در کشور - و اغلب در کلّ جهان - «دیگران» که ممکن است با عبارات توهین آمیزی مانند حیوان، انگل، آفت، بیماری و یا جادوگر توصیف شود، قلمداد می شود.
در مورد بهائیان ایران، این تهمت ها و اکاذیب از طریق رسانه های تحت کنترل و یا مورد حمایت دولت، از طریق پخش جزوه و نشریات، از بالای منابر و در نمایشگاه ها و رویدادهای عمومی اشاعه می یابد.
در تبلیغات رسمی بهائیان به عنوان منشأ همۀ بدی هایی که در ذهن می گنجد، به تصویر کشیده می شوند. به آنان تهمت می زنند که عاملان احزاب مختلف امپریالیستی و یا استعماری هستند. بطور مدام مورد تهمت های کاملاً بی اساس فساد اخلاقی قرار می گیرند و به عنوان مطرودان اجتماعی که باید از آنها دوری جست معرّفی می شوند. حجم، شدّت، تندی و غضب آلودی این تبلیغات و وسعت و پیچیدگی آن هولناک و تکان دهنده است. هدف این برنامۀ تبلیغاتی که با بدگمانی تنظیم شده این است که دشمنی مردم را علیه یک جامعۀ دینی صلح جو برانگیزد که اعضایش در جهت رفاه جامعۀ پیرامون خود می کوشند.
به نظر می رسد پس از ٣۰ سال تبلیغ نفرت، بهائیان به یک وجه المصالحه یا سپر بلای همه جانبه ای تبدیل شده اند و حال حکومت ایران احساس می کند که می تواند عملاً مخالفان خود را صرفاً با اتّهام بهائی بودن به راحتی بدنام کند، گویی بهائی بودن بدترین جرم است.
جامعۀ جهانی بهائی جریان مستمر چنین تبلیغاتی را که در یک دورۀ ۱٦ ماهه – از ٢٦ آذر ۱٣۸۸ تا ٢٦ اردیبهشت ۱٣۹۰ (۱۷ دسامبر ٢۰۰٩ تا ۱٦ مه ٢۰۱۱) روی اینترنت و از طریق نشریات و رسانه های ایرانی منتشر شده، – تحت بررسی قرار داده است.
نمونه ای از مقالات، اخبار یا صفحات اینترنتی که توسط رسانه های رسمی یا نیمه رسمی انتشار یافته، گردآوری شده است.
تبلیغات ضد بهائی در دورۀ مورد بررسی، به صورت رده بندی شده، شامل موارد زیر است:
- ۳٦۷ مقاله در گسترۀ وسیعی از رسانه های چاپی و اینترنتی
- ۵۸ سمینار، کنفرانس و همایش
- سه مجموعۀ مستند تلویزیونی و سه برنامۀ تلویزیونی دیگر
- سه سریال رادیویی (علاوه بر اشارات بی شمار دیگر در رادیو)
- دو بانک اطلاعاتی نرم افزاری، قابل دسترس به صورت آنلاین یا به صورت دیسک فشرده
- حدّ اقل دو تارنما که کاملاً به مبارزه با آئین بهائی تخصیص یافته اند، و
- پنج نمایشگاه رسمی
این گزارش به تحلیل مواضیع اصلی تبلیغات ضد بهائی در ایران و ارتباط بین این تبلیغات و خشونت های وارده می پردازد. این پدیده در بستر تلاش های بین المللی برای مبارزه با تحریکِ نفرت و نیز تعهّدات خود ایران بررسی می شود. در پایان گزارش، بازتابی از پاسخ جامعۀ بهائی به سه دهه سرکوب وحشتناک ارائه می شود.
مأخذ:
نظر خود را بنویسید