ترجمه‌ای از پیام بیت ‌العدل اعظم خطاب به بهائیان جهان (هیئت بین‌المللی ترجمه به زبان فارسی)

۸  نوامبر  ۲۰۱۹

ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

موفّقیّت‌هایی که نه تنها در چند هفتۀ گذشته بلکه در طیّ دو سال پیشرفت چشمگیر به آن نائل گشته‌اید و حال به اوج حیرت‌انگیزی رسیده ما را بر آن می‌دارد که شما را که جنود مشهود نهضتی توقّف‌ناپذیر هستید مخاطب قرار دهیم.  برگزاری جشن دویستمین سال میلاد حضرت باب بسیار فراتر از صرفاً یک واقعۀ فراموش‌نشدنی، ثمرۀ بذل هشت دوره کوشش فداکارانه بود که با اتّحاد و اتّفاق و با حسّ ابتکارِ دلیرانه مبذول گشت.  از پاسخ قاطعانۀ‌ دوستان به ندای خدمت بسیار مسروریم.  آگاهی از آنچه جامعه قادر است به آن توفیق یابد که در دویستمین سالگرد قبل مشاهده شده بود، موجب برانگیختن نیرویی عظیم و اقدامی متهوّرانه به یاری فرایندی از آمادگی و تأمّل گشت و جوامع محلّی، محلّه‌ها و دهکده‌ها صحنۀ انواع فعّالیّت‌های فشرده گردید.  نکات بر‌جسته و قابل توجّه بسیار است.  برگزاری جشن‌هایی در خانواده‌ها و بین چند خانواده به نحوی بارز مشهود بود و نیز جلسات متشکّله توسّط جوانان برای همسالان خود.  فرصت‌هایی برای باز‌گویی پرشور شرح حیات حضرت باب و پیروان اوّلیّۀ آن حضرت مغتنم شمرده شد.  مکالمات در مورد نیازهای اجتماع که غالباً توسّط والدین کودکان آغاز می‌شد به درک این جشن‌ها عمق بیشتری بخشید.  دویستمین سالگرد موجب ظهور آثار هنری سرشار از زیبایی و احساس گردید.  تجلّیات مبتکرانۀ فداکاری و اخلاص بی‌شمار‌تر و متنوّع‌تر از آن بود که بتوان توصیف نمود.  و اینکه هر یک از طرق فعّالیّت عاملی طبیعی برای دعوت به مشارکت در مؤسّسۀ آموزشی گشت کاملاً محسوس و قابل توجّه بود.  استعداد و قابلیّتی که برای همراهی طیف وسیعی از مردم در فعّالیّت‌های جامعه به ظهور رسید موجب بسی دلگرمی این مشتاقان گردید.  قطعاً این نشانگر آنست که چطور لحظات مقدّس در تاریخ بشری و گرامی‌داشت آن در ایّام متبرّکه حائز نیرویی است عظیم برای اهتزاز روح افراد و ایجاد حسّ وحدت میان مردم‌ها از طریق تجربۀ مشترک.  بزرگداشت عمومی چنین جشن‌هایی در نقاط مختلف جهان وعده و نوید بزرگی را در آینده برای پیشرفت‌هایی در سطح فرهنگ در بر دارد.

در اینکه در همۀ عالم استعداد و آمادگی روحانی فراوان وجود دارد شکّی نیست.  پیشرفت مشروط است به پرورش هر چه بیشتر قابلیّت برای توسعۀ فرایند جامعه‌سازی، و بنا بر این همۀ چشم‌ها به ماه‌های آینده دوخته شده است.  فداکاری و وفاداری به دو اختر تابان الهی و رفاه و آسایش نوع بشر که تا کنون الهام‌بخش مجهودات خالصانۀ شما بوده باید پشتیبان شما طیّ شش دورۀ آینده باشد.  حال از همۀ آنان که برای حصول این توفیق تلاش کرده‌اند مشتاقانه می‌خواهیم که بشتابند و دو باره گرد هم آیند و تأمّل و مشورت کنند و مصمّم شوند که چگونه در هر محیط منحصر به فرد، تمام آنچه را که تجربه به آنان آموخته است به کار برند:  چطور دوستانی در مقام هستۀ مرکزی یک گروهِ در حال تزاید می‌توانند الگوی فعّالیّتِ در حال رشد را به وجود آورند، چطور کودکان می‌توانند به کلاس بالاتر و نوجوانان به مطالعۀ متن بعدی آموزش ارتقا یافته صفات و خصایص اخلاقی و روحانی خویش را بیشتر پرورش دهند، چطور دوره‌های مؤسّسۀ آموزشی می‌تواند موجب دست‌یابی به مهارت‌ها و قابلیّت‌هایی گردد که بسیار مورد نیاز است، چطور می‌توان مسیر خدمت را گسترش داد تا تعداد بیشتری را پذیرا باشد، چطور امید راستین به بهبود اجتماع را می‌توان در عمل به منصّۀ ظهور رساند، و چطور تمام بندگان خدا می‌توانند از ظهور جدیدش الهام گیرند و چگونه نفوس مستعدّ و علاقمند را می‌توان دعوت نمود که به امر جمال ابهی منتسب شوند.  در این دوران مشحون از قوای روحانی، در برهه‌ای از زمان که به نظر می‌رسد جهانیان از مواجهه با خطرات عدیده عاجز مانده و نفوس تسلیم بیم و یأس گشته‌اند، حضرت بهاءالله منظر دیگری را به ما نشان می‌دهند:  منظر توفیقاتی که جامعه‌ای متباهی به نام مبارکش در انجام رسالت روحانی خود می‌تواند با شهامت و دلاوری به آن نائل آید.  در اعتاب مقدّسۀ علیا صمیمانه دعا می‌کنیم که هر کودک و هر جوان، هر زن و هر مرد، هر خانواده و هر جامعه‌ای که حبّ جمال مبارک را سرمایۀ خود نموده مشمول تأییدات ﻻریبیۀ آن حضرت گردد.

[امضا:  بیت العدل اعظم]